متاسفانه آمار ابتلا به سرطان هر سال بالا می رود و بدون آن که توجه کافی به محیط اطرافمان داشته باشیم، و از عوامل سرطان زا به صورت جدی دوری کنیم؛ هر روز از میان نزدیکان دور و نزدیک خبر ابتلا به سرطان، درد و رنج های دوران درمان و به احتمال زیاد فوت بر اثر این بیماری را می شنویم.
چرا با وجود پیشرفت پزشکی، هر سال آمار ابتلا به سرطان افزایش می یابد؟ به جز ریشه های ژنتیکی و نقص DNA عوامل محیطی دیگری نیز در ابتلا به سرطان موثر هستند. ورود عناصری چون نیترات، کادمیوم و ... احتمال ابتلا به انواع سرطان های کشنده را بالا می برند.
با وجودی که تخصص فمنوم در حوزه ی پزشکی نیست و نمی توانیم در این زمینه صاحب نظر باشیم، اما گزارشی که در وبسایت خبرگزاری ایسنا منتشر شده و طی آن خبر از آبیاری برخی زمین های زراعی در ساوه با آب فاضلاب و پسماند واحدهای صنعتی ارائه شده است، فوق العاده تکان دهنده بود.
به همین دلیل وظیفه ی خود می دانیم که با نشر این خبر و آگاه سازی مردم قدمی برداریم شاید دیگر شاهد چنین رفتارها غیرانسانی و به راستی وحشیانه، بی رحمانه و به دور از حس بشردوستی نباشیم.
افرادی که به دلیل سودجویی خود دست به آبیاری زمین های زراعی با آب فاضلاب یا پسماندهای صنعتی زدند، در اصل قاتل های زنجیره ای هستند که با تولید محصولات کشاورزی آلوده و پخش آن در بازار میوه و تره بار عده ی زیادی را در معرض ابتلا به بیماری های خطرناک و کشنده قرار می دهند. امیدواریم که برخورد جدی قضایی با این افراد صورت گرفته و محصولاتی که از این طریق تولید شده اند، نیز قبل از رسیدن به دست مصرف کننده معدوم گردند.
متن گزارش خبرنگار وظیفه شناس ایسنا
همین چند روز پیش بود که خبردار شدم یکی از دوستانم پس از طی یک دوره بیماری چهار ماهه قربانی هیولای سرطان شده است.
"اسماعیل" ۳۷ ساله قربانی یکی از شایع‌ترین و کشنده‌ترین نوع سرطان‌ها شد. با شنیدن این خبر بی اختیار آموخته‌هایی را که در همایش‌های متعدد پیشگیری از سرطان دریافت کرده ام مرور می‌کنم."سالانه ۵۰ هزار سرطانی در ایران جان خود را از دست می‌دهند"و " در کشور ایران افزون بر ۴۵۰ هزار بیمار سرطانی وجود دارد و سالانه ۹۰ هزار نفر به این آمار افزوده می‌شود"،"سرطان معده شایع‌ترین نوع سرطان در بین مردان ایرانی است و دلیل آن به نوع و کیفیت مواد خوراکی برمی‌گردد" و دست آخر اینکه "سن ابتلا به سرطان در ایران کاهش یافته است و به کمتر از ۴۰ سال رسیده است" در حالیکه در گذشته و حتی در بسیاری از کشورهای دیگر سن سرطان معده بالاتر از ۵۰ سال بود.
به گزارش ایسنا، میزان مرگ‌ومیرهای ناشی از سرطان معده به دلایل نامعلومی طی دهه‌های اخیر افزایش یافته و از جمله عوامل مستعد کننده این نوع سرطان عوامل محیطی است و به نوع تغذیه انسان بر می گردد. به عبارت دیگر سونامی سرطان معده از طریق مواد غذایی آلوده و نامناسبی که کار دستگاه گوارش را مختل و بستر شیوع این بیماری را فراهم می کنند در کمین انسان هاست و مبتلایان به این بیماری بعد از طی یک دوره بیماری کوتاه و پررنج، جان به جان آفرین تسلیم می کنند.
در دنیای امروزی با پیشرفت تکنولوژی و توسعه زندگی ماشینی علاوه بر پیامدهای منفی آلودگی هوا که درصدی از ابتلا به بیماری سرطان را تشکیل می‌دهد، در سایه نبود نظارت موثر مسئولان بر تولیدات غذایی خطرات بیماری هایی همچون سرطان بر زندگی انسان ها سایه انداخته است.
در بروز سرطان متاثر از مصرف فست فودها و در کل تاثیر سبک زندگی ناسالم بر زندگی انسان امروز شکی نیست، اما آنچه بسیار نگران کننده است، آلودگی متاثر از آبیاری با آب آلوده شامل پساب‌های صنعتی و فاضلاب و نیز استفاده بیش از حد مجاز سموم و کودهای کشاورزی و باقی ماندن سموم کشاورزی در تولیدات است که نتیجه آن آلودگی محصولات کشاورزی به فلزات سنگینی نظیر سرب، نیترات، کادمیوم و ... است که بخش زیادی از مصرف کنندگان اینگونه محصولات را در معرض ابتلا به سرطان، نازایی، بیماری‌های ریوی و میکروبی قرار داده است.
در این گزارش به یکی از فجایع زیست محیطی در ساوه می‌پردازیم و آن بهره‌برداری از فاضلاب برای آبیاری در مزارع جنوب و جنوب شرق این شهر است که در پی اطلاع رسانی این مهم از سوی یکی از شهروندان، خبرنگار ایسنا را راهی این منطقه کرد.
در یکی از روزهای گرم تیرماه از طریق اعلام یکی از شهروندان در فضای مجازی خبر از فاجعه زیست محیطی در یکی از نقاط شهر ساوه را دریافت می‌کنم. ساعت دو بعد ازظهر است، با عجله خبر نماز جمعه را ارسال کرده و به دلیل حساسیت موضوع در کمترین زمان ممکن خود را به انتهای بلوار سیدجمال الدین اسد آبادی و ابتدای ورودی ساوه به سمت آزاد راه ساوه تهران می‌رسانم. از کنار منطقه‌ای موسوم به "باغ زرباف" عبور می‌کنم و پس از طی کردن مسافت کوتاهی به یک جاده خاکی می‌رسم که ابتدای آن را با تل هایی از خاک که مخلوط با تکه‌های شیشه است مسدود کردند، شاید برای اینکه هیچ خودرویی نتواند از جاده عبور کند و از این فاجعه زیست محیطی مطلع شود.
از خودرو پیاده می‌شوم و پس از جابجا کردن شیشه‌هایی که به نظر می رسد تعمدا برای پنجر شدن خودروهای عبوری کار گذاشته شده است، مسیری را بازگشایی می‌کنم و دوباره به حرکت خود ادامه می‌دهم. در کنار جاده کشاورزانی را می‌بینم که خواستار توقفم هستند، گویا به حضور یک فرد غریبه در منطقه‌ای از شهر که با آب فاضلاب آن اقدام به کشت انواع سبزیجات، گندم و جو می‌شود اعتراض دارند. برای پیشگیری از هرگونه تنش و برخورد فیزیکی در چنین مواقعی که متاسفانه به عنوان خبرنگار بارها با آن مواجه شده ام، ترجیح می‌دهم سرعت خودروی خود را افزایش داده و تحت هیچ شرایطی توقف نکنم و همین کار را هم می‌کنم و با فاصله گرفتن چند کیلومتری از کشاورزان صحنه‌های دلخراشی را در کانالی که فاضلاب جنوب و شرق شهر ساوه در آن روان است را بوسیله دوربین خود به تصویر می‌کشم.
ادامه خبر در لینک زیر:
مشاهدات عینی خبرنگار ایسنا از کشت سرطان در ساوه
به گزارش ایسنا، اطلاع یافتن از چنین فجایع زیست محیطی اراده هر انسانی را برای مصرف مواد غذایی و تولیدات کشاورزی با تردید مواجه می‌کند و در چنین مواقعی حتی باید در مصرف آب سالم هم شک کرد.
گرچه شاید نتیجه فقدان مسئولیت پذیری در ساختار اداری کشور ما مصمم‌تر شدن بخشی از جامعه به انجام اقدامات غیرقانونی و غیراخلاقی نظیر سوژه این گزارش است، اما تا کی باید این رویه ادامه پیدا کند و هر کسی توپ را به زمین دیگری بیندازد یا نسبت به پیگیری اقدامی که انجام شده بی توجه باشد.
قطعا صرف گزارش دادن ها یا بازدید کردن ها مشکلات را رفع نکرده و مانع ورود فاضلاب به کانال های کشاورزی یا مانع استفاده از فاضلاب در تولید محصولات کشاورزی نمی شود و باید اقدامات را بویژه وقتی پای سلامت مردم در میان است به فوریت انجام داد تا تولید چنین محصولی به بازار نرسیده متوقف شود.
بی اختیار یاد گزیده‌ای از صحبت های رئیس دادگستری و دادستان ساوه در نشست خبری هفته قوه قضائیه می‌افتم که اگر هر فرد یا مسئولی به وظایف قانونی خود به درستی عمل کند شاهد کاهش دعاوی و شکایات در دستگاه قضائی می شویم و آمار ورودی پرونده‌ها کاهش می‌یابد. این یک طرف قضیه است، اما طرف دیگر قضیه که در این مورد خاص بسیار حائز اهمیت و توجه است بازی کردن با جان مردم و تهدیداتی است که با آن مواجه می‌شویم.
امید است روزی برسد ک همگان خود را در برابر خدا، وجدان خویش و قانون مسئول بدانند و خدای ناکرده خبر فوت "اسماعیل‌های" دیگری که قربانی هیولای سرطان معده متاثر از مصرف مواد غذایی آلوده شده اند را نشنویم.
روحت شاد اسماعیل جان ...
