همان طور که بچه های شما به سال های نوجوانی خود وارد می شوند، چیزهای زیادی شروع به تغییر خواهند کرد. برای هماهنگی و کمک به نوجوانتان در جهت مثبت، باید انتظارات خود را تغییر دهید و موفق به ایجاد یک همدلی دوسویه شوید.
شما در حالی که مرزها را تعریف می کنید، با ساخت یک محیط امن، حمایت دائمی و ساختار یافته و دوستانه به نوجوان خود امکان این را می دهید که همچنان در مسیر صحیح گام بردارد.
در اینجا نکاتی برای پدر و مادرها داریم.
به استقلال نوجوان خود احترام بگذارید
الف: شما باید با نوجوان خود مانند یک نوجوان رفتار کنید، نه مثل یک کودک یا بزرگسال.
نوجوان شما دیگر کودک نیست، بنابر این مهم است که انتظاراتتان را با وی تنظیم کرده و دیگر مانند دوران کودکی و انتظارات سابق را تکرار نکنید. با این حال نوجوانان کامل بزرگسال نیستند و نمی توانند مانند یک بزرگسال مسئول باشند. مغز نوجوان در وسط مرحله حیاتی پیشرفته ی خود قرار دارد و نوجوانان در این مرحله از زندگی حتما به کمک پدر و مادر خود احتیاج دارند. آن ها اگر چه خواستار این هستند، اما نمی توانند در تصمیم گیری، استدلال و یا در مدیریت زندگی خود به صورت کاملا مستقل عمل نمایند. و البته خود نوجوان کاملا قائم به استقلال مطلق خود بوده و انتظار دارد که وی را به مانند بزرگسالی در نظر بگیرید.
رفتارهای غیرمنطقی نوجوانان نباید شما را برآشفته کرده و باعث بروز عکس العمل های شدید گردد. باید فرصت تجربه کردن و تمرین بزرگسالی را به نوجوان خود بدهید، در حالی که همیشه دست حمایتتان پشت وی قرار داشته باشد.
ب: نسبت به آزادی های خود انعطاف پذیر باشید.
اگر نوجوان شما تلاش می کند برای به دست آوردن آزادی خود مسئولیت پذیری اش را ثابت کند، بهتر است این میدان را به او بدهید تا سزاواری اش را نشان دهد. اگر می بینید که نوجوان شما انتخاب های بدی دارد، محدودیت و سختگیری را افزایش دهید. و به این شکل به وی نشان دهید که با بهبود بخشیدن به رفتارها و عملکردش می تواند آزادی مضاعفی به دست بیاورد.
ادامه در لینک زیر:
https://www.femanom.com/نوجوان-و-جوانان/نحوه-ی-برخورد-با-استقلال-نوجوانان